Donderdag 18 december, wederom een mooie dag met een lekker schijnend zonnetje! Het kwik steeg vandaag naar een respectabele 23 graden! Doen we het voor! Vandaag ga ik lekker aan het verven in de stallen, altijd een dankbaar werk: je ziet het onder je handen opknappen! ’s Avonds de kinderen weer ophalen: dit staat weer gerant voor spektakel! Daar slaat de titel ook op…

Het weer in Alvito

Vanuit Nederland kreeg ik een soortgelijke foto van de zonsopkomst bij ons thuis, ook zeer fraai!

Ochtend: wanden in de diepgrond

De ochtend was ik kwijt om de wanden van de stallen voor het kleinvee in de diepgrond te zetten. Dat ging redelijk snel. Eerst even opruimen en de vloer aanvegen en om 09:30 uur kon de kwast en de roller tegen de muur aan! Om 12:30 uur zaten de wanden in de diepgrond, nu eerst lunch!

Middag: Witten!

In de middag ging de witte latex er op. Met de verschillen in achtergrond verwacht ik dat het 2 keer zal moeten. Het verschil in aangezicht is echt behoorlijk als de verf er op zit! Ondanks dat we diepgrond hebben gebruikt zuigen de wanden nog behoorlijk aan. Dat zie je het meest duidelijk op de plekken waar de witte wand over gaat op een donkerder gedeelte. Dat betekent dat hoogstwaarschijnlijk nog een 2e laag nodig gaan hebben. We zullen de wanden eerst goed in de witte kleur moeten krijgen, daarna kan de blauwe trasrand er op…

Als de wanden allemaal op kleur zijn kan de vloer in de 2 componenten coating. Om de vloeren mooi glad te krijgen wil ik ze nog voorbehandelen met een egalisatiemortel, een klein laagje cement om de gaten, naden en beschadigingen weg te werken. De egalisatiemortel voorzien we dan van een laagje diepgrond en vervolgens van een epocvycoating, een harde 2-componenten verflaag die een nette afwerking geeft en makkelijk schoon te houden is. Nu eerst de wanden af maken.

Terugreis kinderen vanuit Lissabon

U denkt misschien: Waar slaat die titel nu precies op? Goede vraag! Vrij vertaald betekent het “2 Minuten! Niks aan de hand!”. En dat is precies hoe de terugreis uiteindelijk goed kwam….

Wij hebben thuis nogal last van een generatiedingetje. Wij als ouders komen van de “Generatie X” en onze zoon en zijn vriendinnetje zijn van de “Generatie Z”.

Generatie X

Volgens de Wikipedia kenmerkt de Generatie X zich als een generatie die is opgegroeid in de overgangsperiode tussen het analoge en het digitale tijdperk. Deze generatie leefde in de tijd van automatisering en digitalisering, waarin er al wel computers bestonden maar nog geen internet en sociale media. Er werd nog getelefoneerd met analoge telefoons, terwijl de smartphone nog moest worden uitgevonden.

Generatie Z

Volgens de Wikipedia kenmerkt de Generatie Z zich als een generatie die het internet doorgaans vanaf jonge leeftijd gebruikt en integreert in hun leven het gebruik van computerprogramma’s, apps en sociale media. Deze generatie is volgens Instituut voor de Nederlandse Taal opgegroeid en vertrouwd met de grote hoeveelheden digitale data om ons heen en wordt daarom ook wel de i-generatie of Generatie Einstein genoemd.

Generatieverschillen

Generatie X (ca. 1965-1980) is onafhankelijk, pragmatisch en no-nonsense, opgegroeid in economisch onzekere tijden en gewend aan minder hiërarchie, terwijl Generatie Z (ca. 1997-2012) digitaal, innovatief, sociaal bewust is, snel informatie verwerkt (vaak met meerdere schermen) en waarde hecht aan authenticiteit, duurzaamheid en flexibiliteit, leidend tot verschillen in communicatie, werkethiek en carrière-verwachtingen. Gen X zoekt autonomie, Gen Z zoekt impact en een betere werk-privébalans, waarbij Gen X ervaring en Gen Z digitale vaardigheden inbrengen.

Waarom deze uitwijding van de verschillende generaties?

Omdat het op ons zo mooi van toepassing is! Waar wij als ouders zuinig omgaan met geld, dingen uitzoeken, voorbereiden en concreet maken zijn de kinderen zich minder bewust van geld en houden graag graag alles “open” en schuiven dingen voor zich uit. Ze zien wel. Dat leidt soms tot “uitdagende” situaties. Zoals ook in dit geval, de terugreis van de kinderen vanuit Lissabon….

Voorbereiding van de terugreis vanuit Lissabon

Vrouwlief is als een echte “Moeder de Kloek” zorgzaam voor haar zoon en zijn vriendinnetje. Omdat zoonlief liever niks voorbereid en omdat vrouwlief ruim een week geleden nog in Lissabon geweest is en met de trein teruggereisd is voorziet ze zoonlief van allemaal goedbedoelde adviezen. Die uiteraard allemaal in de wind geslagen worden, Generatie X zoekt immers autonomie!

Neem als voorbeeld het opwaarderen van de openbaar vervoerkaart. Vrouwlief had de kaarten netjes achter gelaten voor gebruik voor de kinderen: ze moesten nog wel opgeladen worden. Dus vrouwlief uitgelegd hoe ze dat moesten doen. En wat blijkt: het was allemaal niet duidelijk en “het stond er alleen in het Portugees”. Dus wat doen een “Gen X-er”? Die haalt er een zwerver bij die voor een pak koekjes hun door het proces van het opwaarderen van de kaartjes leidt. Zo, probleem opgelost! En dan denk je dat ze met het Openbaar Vervoer reizen? Nee, de stations staan allemaal zo slecht aangegeven, we huren een elektrische step voor 20 cent per minuut om van A naar B te komen…

De terugreis zelf

Vrouwlief had zoonlief en zijn vriendinnetje op het hart gedrukt om op tijd richting het station te gaan omdat het ook echt de laatste trein is die richting Vila Nova de Baronia gaat die dag. De trein zou vertrekken om 19:02. Moeders had alles van te voren geregeld en zoals een echte “Generatie X”-er de treintickets aangeschaft ze in de app-gezet en uitgedraaid voor ze. De kinderen zouden zorgen dat ze om 18:00 uur op het station zouden zijn. Tot zo ver alles goed!

Totdat het 6 uur was. Vrouwlief checkt even of ze op het station zitten. Feitelijk klopte dat! Het was alleen niet het goede station…. Ze hadden ergens een verkeerde overstap genomen (…het staat ook zo onduidelijk aangegeven…) en waren uitgekomen op Station Lisboa Santa Apolónia en niet op Station Lisboa Oriente. Gen-Z: “Hoezo? Dit is toch een treinstation??”

Op de vraag “Hoe kun je nu niet gemerkt hebben dat je op het verkeerde treinstation zit terwijl je op de heenreis ook op Lisboa Oriente bent aangekomen?” kwam als antwoord dat ze toen ook verkeerd uitgestapt waren en per toeval direct voor de ingang van de dierentuin stonden….

En dan komt weer zo’n generatieverschil naar boven: De Gen-Z-er weet echt niet wat hij/zij moet doen en doen iets op goed geluk en de Gen-X-er zoekt pragmatisch en snel uit hoe zo snel mogelijk op het juiste station te komen. Stel gewoon de vraag in je browser en het volgende antwoord verschijnt:

4 manieren dus waarbij de laatste afvalt. Het is immers 18:00 uur en de trein vertrekt over een uur vanaf Lisboa Oriente. Daar naartoe wandelen kost ca. 1,5 uur. De 3 andere opties zijn allemaal haalbaar. Maar wat doet een Gen-Z-er? Die pakt de metro terug (zien jullie die in de opties staan?) en wat blijkt: die nemen ze ook nog eens de verkeerde kant op… Toen ze daar achter kwamen zijn ze uitgestapt en dan alsnog maar de taxi genomen. Echter, het is spits in Lissabon en het is even billen knijpen of ze et op tijd gaan redden.

De Gen-X-ers hadden al uitgezocht waar ze in de buurt van Lisboa Oriente goedkoop konden overnachten mochten ze de trein niet halen, want deze Gen-X-er was echt niet in de auto gesprongen om de Gen-Z-ers in een rit van minimaal 4 uur met tolwegen en al te gaan “redden” in Lissabon….

Tergend langzaam verplaatste de Happy Couple Gen-Z-ers zich met de taxi over “zoek mijn”-app op de telefoon. Ze leken het echt niet te gaan redden maar het laatste stukje ging dan toch sneller dan de rest van de rit en kwamen ze 5 minuten voor vertrek aan op Station Lisboa Oriente en om 19:00 uur kregen we het bericht “We zitten in de trein”: 2 minuten voor vertrek, dus vandaar de titel “Dois Minutos! Nada de Errado”…

Gekscherend stelde ik mijn vrouw voor ze gewoon vanaf een ander station op te halen maar dat werd niet heel goed ontvangen. Om 20:50 uur kwam de trein vervolgens binnen op Station Vila Nova de Baronia, 5 minnen later dan gepland. De Happy Couple was het er unaniem over eens dat het openbaar vervoer in Lissabon gewoon slecht was en niets goed stond aangegeven! Dat is nog zo’n generatiedingetje: alles moet aangedragen worden en het ligt nooit aan hunzelf…

Anyway: de kinderen waren weer thuis en hadden zelfs voor papa wat lekkers meegenomen… We kunnen er al weer om lachen…