Vrijdag 12 december: het is niet altijd mooi weer in Portugal. Vandaag stond in het teken van regen.Dus dan gaan we er maar een dagje op uit en brengen een bezoekje aan Arraiolos, de stad van de traditioneel Portugees handgeweven muur- en vloerkleden. Arraiolos is een authentiek Portugees stadje gebouwd tegen een heuvel en herbergt veel moois. In de middag rijden we via Évora waar we stoppen voor nog wat boodschappen terug naar huis in Alvito. ’s middags sorteren we de eerste emmer olijven uit en zetten we ze in het water om de bitterheid er af te krijgen. Daarnaast maken we de voorbereidingen voor een etentje ’s avonds met gasten.
O “controle deslizante” de Janneke
Deze keer weer “Het schuifje van Janneke”, ofwel in traditioneel Portugees “O controle deslizante de Janneke”, waar we het weerbeeld van Alvito weer naast dat van het weer in Nederland leggen.
Deze week dus meer kans op regen in Portugal maar wel hogere temperaturen. De regen van gisteren was een uitzondering, zulke dagen zijn per jaar op 1 hand te tellen. We zijn nog niet wezen kijken, maar het schijnt dat de watervoorraad in het stuwmeer achter ons huis voor meer dan 90% vol zit!
De rit naar Arraiolos
Vanuit ons huis pakken we de toeristische route langs Albergaria Dos Fusos, Alvito, Viana de Alentejo, Aguiar, Évora naar Arrailos. Dat is circa 1 uur en 10 minuten rijden over 75 kilometer. Wil je over de snelweg dan is de route 105 kilometer en doe je er 1,5 uur over. Dit is dus veel leuker en onderweg zie je nog eens wat.
Aan de noordkant van Évora loopt aan de stadsgrens een smal bouwsel van poorten. Het lijkt iets van een vestingstuur maar dan met open bogen. Wat blijkt: het is een aquaduct genaamd “Aqueduto da Água de Prata” van circa 18 kilometer lange waarvan de bouw gestart is in 1532 en opgeleverd in 1537 en bedoeld om water in de stad te krijgen. Rare jongens, die Romeinen….
Vervolgens rijden we richting Arraiolos en komen we gesteentes tegen wat lijkt op de Drentse Hunebedden. Archeologe Juf Jannie duikt gelijk in haar telefoon en vindt daar dat het om de “Cromeleque dos Almendres” gaat, ofwel een steencirkel. De Cromeleque dos Almendres is een steencirkel in Évora, Portugal. Het is de grootste steencirkel op het Iberisch schiereiland en een van de grootste in Europa. De steencirkel werd in 1966 ontdekt door Henrique Leonor Pina.
De Cromeleque dos Almendres is een dubbele steencirkel, bestaande uit een ronde en ovale cirkel. De steencirkel werd opgebouwd in het neolithicum (pre-historie, 11.000 voor Christus tos 3.000 voor Christus) en de bouw ging door tot in de kopertijd (5.000 voor christus tot 2.000 voor Christus). Men neemt aan dat het bouwwerk een religieuze en ceremoniële betekenis had, er zijn aanwijzingen dat het gaat om een observatorium. Er zijn stenen georiënteerd op de richtingen van de equinox.
Na deze regenachtige toeristische route komen we dan rond kwart voor 11 aan in Arraiolos…
Traditionele wand- en vloerkleden
Voor onze traditionele Portugese boerderij in Alvito willen we ook een inrichting die die sfeer oproept. We zijn dus op zoek baan objecten die daarbij passen, zoals eerder deze week de zoektocht naar mooi traditioneel Portugees aardewerk. Een mooi Portugees vloerkleed is wat ons betreft ook onderdeel van een dergelijke inrichting. Omdat we geen idee hebben van de mogelijkheden en kosten gaan we dan, zoals echte Hollanders betreft, eerst even kijken…
Als je dergelijke winkels binnenkomt moet ik altijd gelijk denken aan een sketch van Waardenberg & de Jong genaamd “Overhemdenzaak” waarin de Jong de winkel binnenkomt met allemaal witte overhemden en aan de verkoper vraagt of hij een wit overhemd heeft: zijn antwoord: “Nee knul, dan mot je hiernaast bij Van Ophemelen wezen, denk goed om je maat knul…”. Hilarisch!
Behalve de vloerkleden zijn de gebouwen zelf ook plaatjes om te zien. Fraaie gewelven, muur- en plafondschilderingen: het lijkt alsof de tijd heeft stil gestaan…
Uiteindelijk hebben we veel “stof” tot nadenken wat we precies willen en gaan we thuis de maten eens opmeten en dan ook de kleur bepalen. We twijfelen nog tussen rood en blauw als basiskleur. De kleden zijn niet goedkoop maar dat was te verwachten gezien de hoeveelheid werk die er in zit. Als voorproefje hebben we wel alvast een stoelkussentje meegenomen.
Ander ambachtelijk handwerk
Naast wand- en vloerkleden zijn er ook andere winkels waar ambachtelijk handwerk wordt verkocht. Zo zit er een winkeltje met een atelier waar houten objecten worden gemaakt en beschilderd. Wandrekjes, tafels, stoelen en kistjes: alles handgemaakt en mooi om te zien.
Terugweg
Op de terugweg zijn we in Évora nog even bij de Mercadona gestopt om wat boodschappen te doen. Mooie ruime supermarkt met een breed assortiment. Zo hebben ze ook echt een fysiek breed assortiment pizza’s bijvoorbeeld. Het is dat we nog geen oven hebben in Alvito anders had zoonlief van alle soorten een exemplaar meegenomen…
Olijven sorteren…
Eenmaal weer thuis aangekomen gebruiken we de middag om de geplukte olijven te sorteren en de eetbare te gaan wassen.
Gedurende circa 14 dagen moet je dagelijks het water vervangen: hierdoor gaat de bitterheid van de olijven af. Daarna maak je ze in in het zout en laat je ze tussen de 4 en 6 maanden staan.
Vervolgens opnieuw wassen en dan inmaken met zout en kruiden om te kunnen eten…
’s Avonds bezoek
In de avond komt Buuf Elly met vriendin Yvonne een hapje mee-eten. Yvonne wil zich in Portugal gaan vestigen en is zich aan het oriënteren op een woning in deze streek. Altijd weer leuk om mensen te leren kennen en de verschillende verhalen te horen. Yvonne is inmiddels een trouwe lezeres van onze blog dus ze kende ons inmiddels voordat we elkaar de hand schudde. Overeenkomstige interesses kun je uren over praten en met een Spaghetti en een lekker glaasje wijn er bij is de avond ook zo weer om.
Morgenochtend 10 uur bij Buuf Elly nog wel even een douche repareren… Yvonne gaat morgen nog een huis in Alvito bezichtigen, zie hierboven. Gaat dit ‘m worden? Succes Yvonne!
Ontdek meer van Emigratie naar Portugal
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
