Zondag 23 februari, er is volop zon voorspeld en vandaag zouden we de lokale markt in Alvito gaan bezoeken en ’s middags op de honden van Elly passen, zij moest naar de Algarve voor de overdracht van een woning in Silves voor vrienden Cock en Manny. Echter, Elly belde ’s ochtends dat Manuel voor de honden zou zorgen: daarmee hadden we onze handen vrij en zouden we wel zien hoe de dag zou gaan lopen.

Ontbijt

We hebben daarna lekker ontbeten en ons klaargemaakt om naar de markt van Alvito te gaan: we zaten nu niet meer zo vast aan een tijdschema dus we zouden verder wel zien hoe het zou gaan lopen.

Stuwmeer

Onderweg naar Alvito rijden we, als we even een afslag inrijden, langs het stuwmeer. We wilden even zien hoe dat er in deze fase van het jaar uit ziet en rijden dus even langs. Aangekomen bij het stuwmeer staan er 2 verdwaalde campers die de nacht daar hebben doorgebracht. Verder ligt het er verlaten bij. Het strandpaviljoen gaat pas ergens rond mei open, terwijl de temperaturen daarvoor toch ook prima zijn om er een bezoek te brengen. Het is en blijft een mooi plekje!

Markt Alvito

Buuf Elly had al aangegeven dat de markt van Alvito niet heel groot was en dat er voornamelijk kleding en dergelijke verkocht werden. Toch wilden we gewoon even cultuur snuiven en de woning kon wel wat verdere Portugese aankleding gebruiken. Aldus gingen we in de huur-Peugeot richting Alvito. De lokale markt is zeer bescheiden opgezet met een kraam of 15 met inderdaad voornamelijk kleding, textiel en schoenen. Het geheel werd begeleid door een omroeper die via een omroepinstallatie schreeuwde alsof het grootste evenement ter wereld op dat moment in Alvito plaatsvond. De dames gingen op zoek naar theedoeken, tafelkleedjes en dat soort snuisterijen en ik ben dit alles vanaf een bankje maar gaan aanschouwen. Toen de dames de keuzes hadden gemaakt uit de brei van Portugese tinten liepen we langs die ene marktkraam waar de Portugese basisingrediënten werden verkocht: olijven, dadels, vijgen, amandelen, pistachenoten, sinaasappels etc. Daar hebben we een lekker potje olijven gescoord, altijd goed!

Nadat we de markt bezocht hebben besluiten we de planning van de dag verder om te gooien en richting Évora te rijden, we gaan deze dag cultuur snuiven! Dat wordt dus afzien… Als een volleerd reisleider kwijt Janneke zich van haar taak en roept de hulp in van ChatGPT. ChatGPT is voor Janneke haar digitale steun en toeverlaat: ze vraagt zelfs aan Chat wanneer de plantjes bij haar thuis water moeten hebben. ChatGPT komt met een dagplanning die je van ze langzalzenever niet gaat halen maar over 1 ding zijn we het eens: we rijden naar de kathedraal van Évora en zien dan wel verder…

Tussenstop: boodschappen

Omdat het bezoek aan Évora niet gepland was hadden we dus ook verder niets mee: er was wel behoefte aan wat water en wat te knabbelen, dus vlak voor Évora stopten we bij een grote supermarkt: de Continente in Évora waar ze letterlijk van alles hebben. Ik ben zelf lekker buiten in het zonnetje gebleven en was redelijk aangebrand toen de dames klaar waren… Maar goed, we hadden weer wat te drinken en te snaaien dus we konden weer verder.

Bezoek kathedraal

Je kunt Évora niet bezocht hebben zonder de kathedraal bezocht te hebben. Dit bouwsel stamt uit de periode rond 1300 en je kunt er een rondleiding maken via het dakterras, dan naar het klooster en vervolgens door het museum. Dus als rasechte toeristen zijn we dit aangegaan en ik praat even voor mezelf: ik heb mijn portie cultuur voor de komende 20 jaar weer gehad! Ik begin het Portugees steeds beter onder de knie te krijgen dus als de dames vragen “Hoe vindt je het?” was mijn antwoord aan het begin “Bom homen!” (vrij vertaald: lekker man!). Naarmate de rondleiding volgde ging dat over naar “Eu terminei com isso!” (vrij vertaald: Ik ben er klaar mee!). Toen ik dat laatst tegen Elly zei gaf ze aan dat ik dat tegen de Portugezen beter niet kan zeggen: er zal dus nog wel een andere betekenis achter zitten.

In het museum werd vriendelijk verzocht geen foto’s te maken dus dat hebben we dan ook maar niet gedaan. Wel staat het vol met schilderijen en objecten die allemaal iets met de kathedraal of het geloof te maken hebben. Deze objecten komen uit de periode van ca. 1400 tot 1800 na Christus. In de kathedraal zelf zijn er allemaal zeer fraaie details te zien. Je loopt dus eigenlijk de hele tijd met je hoofd omhoog om alles te aanschouwen. Je met daardoor wat er op de grond ligt: Colette struikelde daar over het graf van een of andere bekende pastoor: deze lag echt middenin de looproute. Zij was niet de enige, want de tijd dat we daar aan het kijken waren zagen we dat nog 2 keer gebeuren. Enfin, zie hieronder een aantal fraaie plaatjes.

Lekkere luNch

Afronding van de dag

Rond half vier lopen we nog even langs de winkeltjes in Évora en gaan via een omweg terug naar de auto. We rijden weer terug naar Alvito en daar drinken we eerst rustig wat. Ik ga nog even wat voorbereiding doen voor het aanleggen van het leidingsysteem voor de beregening en maak nog even aan de buitenkant van de werkplaats een 220 volt aansluiting die de aannemer straks nodig heeft. Ik maak het zo dat ik vanaf dit punt straks ook de grondkabel kan aansluiten naar de dierverblijven. Janneke gaat in de tussentijd aan de slag met het weghalen van het groen rond de druivenstokken waar ik eerder met de bosmaaier doorheen ben gegaan. Dit is dan al mooi klaar voor het aanleggen van de druppelleiding! Colette heeft er voor gekozen nog even lekker in het zonnetje bij de patio te gaan zitten.

We sluiten de dag daarna af met een lekker wijntje, brood, olijven en een kaasje: Bom homen!