Na 2 heerlijke weken in Portugal in onze Quinta zit het er dan daadwerkelijk op: de terugreis naar huis van zo’n 2.400 kilometer staat voor de deur die we weer in ruim 1,5 dag af willen leggen. Uiteraard nemen we jullie daar weer in mee!

De terugreis

We vangen de terugreis aan zaterdagochtend 21 december vroeg door om 03:30 op te staan en zoonlief wakker te maken. We halen de bedden af en laden de laatste zakken en koffers in de auto voor de rit terug naar huis. We doen een laatste ronde door de woning om deze vervolgens af te sluiten en om circa 04:00 uur de rit daadwerkelijk aan te vangen.

Doordat we de auto met de trailer alvast buiten hadden gezet en de nachten in Portugal qua temperatuur lijken op die in Nederland moesten we alsnog het ijs van de ramen krabben! Enfin, we gaan op weg via de binnenroutes naar de snelweg van Évora naar de Portugees / Spaanse grens. Op de binnenwegen worden we kort opgehouden doordat een kudde schapen ergens is uitgebroken. Nadat de beestjes besloten hadden toch maar weer het weiland in te gaan konden we verder.

Na circa 2 uur rijden bereikten we de grens bij Badajoz. Vandaar ging de route via de binnendoor route naar Cáceres. Hier een eerste korte stop gedaan rond 08:00 en zoonlief heeft netjes een bakkie gescoord. Dat ging niet eenvoudig: bij de koffie-automaat ontbraken de bekers. Dus hij naar de Señorita achter de balie om in zijn steenkolen-Engels “There are no cups for a cup of coffee!” naar de bekers te vragen maar het enige dat hij terugkreeg was “Què???”. Daar ging hij dus niet uitkomen. De dame begon in een Spaanse spraakwaterval de koffie-menukaart op te noemen waar Nick geen touw aan vast kon knopen en dan maar zei “Number 2!”. En warempel, hij kreeg een kop koffie!!

De reis werd vervolgt via de snelweg richting Salamanca naar Valladolid en naar Burgos. Vlak achter Burgos even na 14:00 uur was de tank nagenoeg leeg en moest er dus getankt worden nabij Quintanapallat. ook dat ging niet zonder horten of stoten. Bij het afrekenen had de Spaanse Señorita een foutje gemaakt die ik zelf pas zag na het afrekenen: nu lust die tank van me een aardige borrel (ik tankte 98 liter) maar voor ruim € 220 (met een prijs van € 1,51 voor een liter diesel) past dat echt niet.

Wat bleek, de transactie van de persoon voor mij aan de tank was niet goed afgesloten. Nou, dan begint de dramatiek. Met veel handgebaren en een monoloog waar wijlen Jules Deelder zijn vingers bij zou aflikken maakte de Señorita mij duidelijk dat ze een fout had gemaakt en het ging herstellen. Ik gaf nog aan “No Spanish” maar dat had weinig invloed op de monoloog: die ging gewoon door! Uiteindelijk heeft ze de betaling teruggeboekt en een nieuwe betaling voor het juiste bedrag alsnog uitgevoerd. Toch sta je versteld van de hoeveelheid tekst en gebaren die daarvoor nodig zijn.

De gehele rit in Spanje schommelde de temperatuur tussen de -5 en +5 graden. Het was echt koud daar in het binnenland. Na Burgos reden we de mist in die tot aan de Pyreneeën aanhield. Rond 5 uur reden we de grens bij Irun over, het begon inmiddels alweer te schemeren. We reden daarna ca. 200 km door naar Bordeaux en kwamen daar rond 19:00 uur aan. Op het eerstvolgende tankstation op de route naar Parijs zijn we gestopt voor een rust- en eetpauze. Nick zou gedurende de rustpauze over mij “waken”: dat deed hij op zijn Nicks in de vlakbij gelegen eetgelegenheid waar hij werkte aan zijn innerlijke mens…

Rond 20:00 zijn we verder gereden richting Parijs. Om circa. 23:00 uur stonden we nabij Tours en daar zou ik een wat langere rustpauze nemen. Dat bleek een powernap van 2,5 uur te zijn waarna ik wakker werd. Dan maar weer verder rijden: na 1,5 uur waren we Orléans voorbij en nam ik nog een slaapmomentje van ruim een uur en hebben we voor de 2e keer getankt. Om circa 04:00 uur reden we verder richting Parijs. Op dat moment brak de hemel open en viel er een hoeveelheid water waar de Franse snelwegen rondom Parijs niet tegen op gewassen waren. Stapvoets rijden was het devies en vlakbij Parijs was er zelfs een driebaansweg waarvan de twee rechterbanen waren afgezet vanwege de hoeveelheid water. Blijkbaar zat het afvoermechanisme verstopt want men was daar van de Franse Rijkswaterstaat druk bezig om in de afwateringsgaten te “porren” met lange voorwerpen.

Ik snap overigens niet waarom ze rondom Parijs niet voor een ringweg oid. zorgen: nu moet alle verkeer door de stad heen: ik heb nog nooit op een vijfbaansweg gereden waar de standaard snelheid 50 is… Daarnaast, je moet zo vaak van weg en baanvak wisselen dat je er tureluurs van wordt. Dit is echt vragen om ongelukken!

Ik was blij dat we Parijs achter ons hadden en dat we door konden richting Lille, door Nick uitgesproken zoals je het schrijft en niet zoals het hoort (“Liel”), maar dat mag de pret niet drukken. Rond 8 uur kwamen we daar aan en vanaf dat punt reden we, met nog circa 4 uur rijden voor de boeg, in 1 keer door naar huis via Antwerpen, Den Bosch en Arnhem om vervolgens om klokslag 12:00 uur in het pittoreske maar natte Kring van Dorth te arriveren. Met het tijdverschil van 1 uur dus 31 uur onderweg geweest waarvan zeg maar 24 uur gereden.

Thuiskomst

Bij thuiskomst was vrouwlief nog aan het werk maar werden we opgevangen door huisvriendin Janneke. Nick werd minutenlang besprongen door hond Fien en ik door Ridgeback Yara. Kort daarna zijn we lekker even gaan liggen om bij te komen. De reis zat er op!

Vervolg

De blog met de belevenissen van onze emigratie wordt heel goed gelezen en we krijgen heel veel positieve reacties: dank jullie wel daarvoor! Een aantal mensen heeft gevraagd wanneer we dit in boekvorm gaan uitbrengen: daar gaan we eens rustig over nadenken. We willen in ieder geval de blog verder gaan “aankleden” maar we moeten nog even gaan uitzoeken hoe we dat willen gaan doen.

Gedurende het verblijf in Portugal was ik beperkt door mijn mobiele bundel waardoor video nog geen optie was. Nu bij thuiskomst kan dat wel dus heb ook even moeten uitzoeken hoe in deze blog de YouTube-videos ontsloten kunnen worden, mede omdat WordPress uit zichzelf alleen een betaalde optie via VideoPress pusht. Nu blijkt dat het een min-of-meer verborgen eenvoudige optie is om YouTube videos te ontsluiten, dus hier Take 1: