Na een lange voorbereiding is het dan eindelijk zo ver. Zaterdag 7 december om 04:30 start, volgens planning natuurlijk 😉, de heenreis. Zowel de auto als de aanhanger zijn afgeladen vol en natuurlijk heeft vrouwlief gezorgd voor de nodige versnaperingen onderweg, gezien de hoeveelheid verwacht ze volgens mij dat ik 3 weken over de heenreis doe!

Deel 1: de route naar Parijs

De start van de reis verloopt zeer gemakkelijk. Op zaterdagochtend vroeg zijn de Nederlandse snelwegen zo goed als leeg. Via Apeldoorn, Arnhem, Eindhoven, Antwerpen, Kortrijk rij ik naar Lille. Na Lille krijgen we de eerste tolweg, het Wegenwacht-kastje doet zijn werk: waar iedereen een kaartje moet kopen rij ik prinsheerlijk door de “scanstraat”: je rijd met max 30 km per uur de straat in, het Wegenwacht-kastje wordt gescand en herkent en de slagboom gaat direct open: wat een weelde!! Om iets na 9 uur heb ik de eerste stop, een stukje onder Lille nabij Wancourt. Ik heb dan 396 km afgelegd.

Na even de benen gestrekt te hebben gaan we vervolgens door naar Parijs. Daar kom ik iets voor het middaguur aan. Nou, rond Parijs wil je dus niet rijden op zaterdag op dat tijdstip!! Ik heb daar rond een uur vertraging opgelopen door de files. En men gunt elkaar daar werkelijk geen millimeter de ruimte! Ze zetten daar werkelijk de auto op de vluchtstrook, of wat daarvoor moet doorgaan, om hun behoefte te doen, gaan dan weer de auto in en zetten hun wagen er dan zonder pardon weer tussen. Maar goed, die tank van mij boezemt dan toch wel wat ontzag in dus ook hier komen we doorheen…

Deel 2: de route naar de Frans-Spaanse grens

Na Frankrijk kun je gewoon goed doorrijden, zeker over de tolwegen. Om ca. 13:45 heb ik de 2e stop voor een korte lunch en om de Franse plattelandslucht op te snuiven. Ik ben dan nabij Messias, iets onder Orléans. Ik rij dan inmiddels op de A10 richting Bordeaux. Dat is even doorbijten… De routeplanner geeft de opbeurende tekst: “Volg de weg voor 504 kilometer”, dat is ca. 6 uur geestdodend rechtdoor kachelen… Blik op oneindig en door…

Voor Bordeaux, om precies te zijn in Cubzac-les-Ponts (wie kent het niet?) heb ik dan om ca. 19:20 uur de volgende wat uitgebreidere stop om ook kort even een powernap te doen.

Om 20:30 uur gaat de reis weer verder richting Frans-Spaanse grens. Om iets voor 1 uur ‘s nachts kom ik aan in Bidart voor een korte overnachting op het parkeerterrein langs de snelweg tussen de truckers. Echter, die overnachting is er 1 van korte duur, het stormt nogal en er staat van alles te klapperen rondom dat tankstation. Daarnaast ervaar ik voor het eerst het nadeel van luchtvering in de Benz: het voelt alsof je op zee zit in een storm, zo erg gaat de auto heen en weer! Ik heb ca. 1 uur kunnen slapen waarna ik maar ben doorgereden: rijdend corrigeert de Benz de luchtvering continu dus dat is veel comfortabeler!

Deel 3: doorreis Spanje

Na bij Saint-Jean-de-Luz de grensovergang genomen te hebben kom ik in Spanje. Wat een takkenweer! Het stormt en het regent hard: geen fijne combinatie. Gelukkig is het niet druk op de weg dus je kunt gewoon goed doorrijden. In tegenstelling tot Frankrijk waar de bewegwijzering niet echt prominent in beeld is en de verlichting van de wegen neutraal is lijkt het in Spanje wel of je in Las Vegas aan komt: heel veel reflectoren in de vangrails en veel veelkleurige verlichting, zeker rondom de tunnels door de Pyreneeën. Bij de ingangen van de tunnels wordt je welkom geheten door een stortvloed aan borden die je echt niet allemaal kunt lezen als je de tunnel in gaat. In combinatie met die veelkleurige verlichting (geel, groen, blauw, rood, je wordt er tureluurs van) ben je in ieder geval alert…

Na een ruime 2 uur rijden heb ik dan de volgende stop nabij Vitoria-Gasteiz. Ook hier probeer ik iets te slapen maar ook dit is van korte duur: om 05:00 gaat de wekker! Ik wil op de automatische piloot de paarden gaan voeren maar besef me op tijd dat ik hier geen paarden van ons ga vinden op dit parkeerterrein. Enfin, we gaan dan maar weer verder rijden!

De rit richting Burgos kampen we met natte sneeuw, ook dat nog! Naast de weg rondom Burgos is de straat gewoon wit! Rare gewaarwording, maar we zitten natuurlijk gewoon in het gebergte rondom de Pyreneeën.

Na Burgos wordt het weer al snel veel beter: het wordt droog en als de zon op is voel je ‘m gelijk! Erg prettig! De rit gaat verder door het binnenland van Spanje over de snelwegen naar Valladolid, Salamanca en Càcares. Om de 25km is er wel een tankstation dus ik dacht: ik tank wel wat later… Dat blijkt een foutje te zijn!

Na Càceres wordt ik via de N-wegen van Spanje naar Badajoz geleid, echter op deze route zijn de tankstations gesloten en hebben geen mogelijkheid om te pinnen aan de tankinstallatie. Op de dieseldampen bereik ik Badajoz alwaar je de snelweg richting Portugal op geleid wordt: ik was nog nooit zo blij een tankstation te zien!

Deel 4: het laatste stukje in Portugal

Het laatste deel van de reis begint met een stuk tolweg richting Évora. Het zonnetje straalt en het is een meer dan aangename 15 graden. Alles voelt gelijk een stukje beter aan. Nabij Évora neem ik nog een laatste stop om even lekker in het zonnetje te zitten.

Vanaf Évora gaat het laatste deel van de reis over de binnenweg wat een stuk minder snel gaat. Via de plaatsjes Aguiar, Viana do Alentejo en Alvito kom ik klokslag 3 uur ‘s middags Portugese tijd (4 uur NL tijd) aan bij onze nieuwe woning alwaar ik de trailer alvast in de loods kan stallen, met dank aan de huidige bewoners! Ruim binnen de vooraf opgestelde planning hebben we de rit volbracht!

Inmiddels ook begrepen dat zoonlief de wedstrijd Warnsveldse Boys – Schalkhaar met 0-4 hebben gewonnen dus met een tevreden gevoel heb ik me even gedoucht en vervolgens gaan slapen. Op naar morgen!